радује ме што могу да успорим и да
пропратим непредвидиви меандер
псећег пишања; и да се у масној
бари надмећем са колебљивим
трептајима сунца још једног
потрошеног дана; и што
могу да станем и само
зурим у гавранова
пар што воду
црну срче
са
асфалта
кaо
са
асфалта
кaо
дар
+
2011-08-29 - 09-17
fb
ОдговориИзбриши