са обале нашег (т)ибра снимала сам
камионе са шмицовим карго-биковима:
тутњећи језде они новим и старим мостом
одвозе дрво и камен, и враћају се празни
по још. и свирну једни другима у поздрав
камионе са шмицовим карго-биковима:
тутњећи језде они новим и старим мостом
одвозе дрво и камен, и враћају се празни
по још. и свирну једни другима у поздрав
весело: тамо се негде нешто гради!
моћно изгледају, чак и мени што жалим
сваки посечени бор и одваљени камен и
оплакујем брдо које тамо негде нестаје.
{ово са (т)ибром, тако тривијално, бешчасно
тражи правду за себе! можда и јесте непоштено
да тај саморугајући замајац, сада одбацим? па
нека онда остане и нека иде право у наслов)}